Dit proefschrift geeft een analyse van de beweegredenen van toeristen om naar ontwikkelingslanden te reizen voor vakantiedoeleinden, alsmede van hun interesses en preferenties en hun gedrag ter plekke. De analyse blijft beperkt tot toeristen uit de historisch bezien protestante landen van Europa (en tot op zekere hoogte Noord-Amerika en Australië). Gesproken wordt over reizen vanuit 'het westen' naar 'het zuiden'. De dissertatie bestaat uit een theoretisch gedeelte, dat bestaande inzichten evalueert, en een empirisch gedeelte. Op basis van beide worden nieuwe inzichten geformuleerd en wordt beargumenteerd wat de strategische implicaties daarvan zijn voor duurzame ontwikkeling van toerisme in ontwikkelingslanden. Naast toeristen waren ook reisleiders en gidsen belangrijke informatiebronnen. Secundaire gegevens zijn afkomstig uit publicaties van onderzoeken die dezelfde methodologie gebruikt hebben. Het betreft hier voornamelijk backpackers en vrijwilligers.